Technologia wiercenia studni pod grodzice w profesjonalnym wykonaniu Geoscience

Oprócz wykorzystania specjalistycznego, nowoczesnego sprzętu i zaangażowania wykwalifikowanych specjalistów, ważne jest przestrzeganie ścisłej kolejności operacji wiertniczych:

1.     Umieszczenie wiertnicy w miejscu wykopu. Wcześniej strona podlegała szczegółowemu oznakowaniu. Trwają wstępne wiercenie do głębokości 2 metrów.
2.     Podnosi się przewód wiertniczy, po czym montowany jest pierwszy odcinek obudowy. Następnie wiertło wbija się do wnętrza rury, aby kontynuować proces wiercenia.
3.     W miarę wyrabiania gruntu przez świder, rura osłonowa jest zanurzana na wymaganą głębokość pod wpływem sił docisku.
4.     Wraz z pogłębieniem studni rura rośnie równomiernie ze względu na obecność połączenia gwintowego lub sprzęgającego jej elementów.
5.     Dno twarzy jest całkowicie oczyszczone po osiągnięciu pożądanej głębokości odwiertu i wyjęciu wiertła. Można do tego wykorzystać kilka technik:
   •         manipulować;
   •         płukanie płuczką wiertniczą;
   •         przedmuchiwanie studni sprężonym powietrzem.
6.     Trwa zawieszanie klatki wzmacniającej. Dalej zmontowana konstrukcja unosi się i opada do wnętrza kopalni, pracując przy pomocy żurawia.
7.     Instalowana jest rura betonowa.
8.     Mieszanka betonowa jest wtryskiwana do studni przez uprzednio zainstalowaną rurę. W miarę wypełniania wyrobiska betonem sama rura systematycznie się podnosi.
9.     Po zakończeniu procesu betonowania ze studni zdejmuje się obudowę, po czym następuje etap zagęszczania betonu.

Odwołując się do samego procesu wiercenia, należy zwrócić odpowiednią uwagę na etap przygotowawczy, który ma również swoje własne wymagania:

•     Usunięcie żyznej warstwy gleby na całym placu budowy. Ważne jest również wyrównanie całej witryny pod jednym poziomem.
•     Montaż ogrodzenia na całym obwodzie placu budowy. Należy zwrócić uwagę przede wszystkim na ograniczenie dostępu do miejsc przechowywania klatek zbrojeniowych i narzędzi.
•     Osie badanego „pola palowego” są złamane. Analiza spadku na gruncie (przekroczenie 0,5 jest uważane za niedopuszczalne).
•     Organizacja możliwości przemieszczania sprzętu wiertniczego w miejscu pracy. W przypadku stosowania ciężkich jednostek wiertniczych na całym obwodzie ich ruchu montuje się specjalne płyty zapobiegające kurczeniu się gruntu).
•     Wydzielone wydzielone miejsce na zwałowanie i składowanie wytworzonej ziemi. Przemyślane są również miejsca do odprowadzania wody wykorzystywanej do celów domowych (np. urządzenia myjące).
•     Dostawa materiałów eksploatacyjnych na ziemię, ciężkiego sprzętu i narzędzi do organizowania i układania studni na pali.

Ważna praktyczna obserwacja Geonauki: Rura osłonowa jest nieodzownym elementem podczas wiercenia studni pod pale! Bez ich użycia można się obejść tylko podczas pracy na stabilnych glebach o współczynniku plonu nie większym niż 0,5.

Technika stosowana przez inżynierów z dziedziny Geoscience podczas wiercenia pali

Główną jednostką całego rozważanego kompleksu prac geologicznych jest mobilna wiertnica. MBU pracuje nad technologią wiercenia obrotowego ze stopniowym zagłębianiem się w skale. Sprzęt znajduje się na bazie koparki gąsienicowej lub pojazdu samobieżnego, wyposażonego w niezbędny sprzęt wiertniczy.

W zależności od przeznaczenia i funkcjonalności mobilnych wiertnic, na Twojej budowie mogą pracować 2 typy maszyn:

1.     MBU do prac wiertniczych z solidnym świdrem. Maszyny tego typu są wyposażone w przewód wiertniczy, który rośnie w miarę wchodzenia głębiej. Nie ma kanału wewnętrznego.
2.     Koła zębate przeznaczone do wiercenia CFA. W instalacjach tego typu stosuje się kolumny z wnęką wewnętrzną. Przez to właśnie wgłębienie studnia jest wypełniona płuczką wiertniczą lub mieszanką betonową.

Mobilne wiertnice, które są częścią arsenału nauk o Ziemi, są w stanie wiercić otwory pod pali do głębokości 50 m! Pozwala to na wbijanie pali dowolnego typu, niezależnie od ich wielkości.

Sekrety Geoscience działają w ramach usługi „Wiercenie studni pod pali”

Jedną z kluczowych kwestii w procesie organizacji fundamentu palowego jest głębokość skały macierzystej. Przy zbyt grubej warstwie skały układanie pali może być nieuzasadnione, a sam proces wiercenia może być bardzo trudny. W związku z tym zaleca się zastosowanie fundamentu kaflowego lub monolitycznego.

Wybór zastosowanej technologii i zastosowanej techniki nauki o Ziemi zależy od rodzaju gruntu, który dominuje na placu budowy. Zastosowane techniki:

•     Wiercenie Gaffera. Jego realizacja odbywa się za pomocą specjalnych gapferów. W takim przypadku rozwój gleby odbywa się do momentu napełnienia wiadra gejfu. Następnie sprzęt jest wyjmowany ze studni, czyszczony i opuszczany z powrotem.
•     Technologia obrotowa. Ten rodzaj wiercenia stosuje się podczas pracy na miękkoplastycznych glebach gliniastych i glinach.
•     W celu oczyszczenia dna odwiertu (zwykle dotyczy to obszarów, w których występują przetarte piaski nasycone wilgocią), stosuje się zawory wiertnicze i wiertła kubełkowe.